Γράφει ο Σταύρος Βλαχόπουλος
Μπορεί να πέρασαν σχεδόν έντεκα μήνες από τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν ανακοινώθηκε με τυμπανοκρουσίες ότι θα παραδοθεί η μελέτη για το νέο Μουσικό Σχολείο Ξάνθης, ωστόσο μέχρι σήμερα δεν έχει φανεί τίποτα. Ούτε μελέτη, ούτε σχέδιο, ούτε σαφές χρονοδιάγραμμα. Μόνο δηλώσεις, φωτογραφίες και υποσχέσεις – τα γνωστά «παραμύθια της Χαλιμάς» (;) που έχουμε συνηθίσει να ακούμε κάθε φορά που πρόκειται για ένα σημαντικό έργο που αφορά τα παιδιά της περιοχής μας και το μέλλον τους.
Οι μαθητές και οι μαθήτριες του Μουσικού Σχολείου συνεχίζουν να στοιβάζονται καθημερινά σε μικρές, ακατάλληλες αίθουσες, σε ένα παλιό κτίριο που εδώ και χρόνια ίσως έχει ξεπεράσει τα όριά του. Οι συνθήκες εκπαίδευσης απέχουν πολύ από το ιδανικό – στενοί χώροι, ελλιπής ηχομόνωση, απουσία κατάλληλων αιθουσών για ορχήστρες και πρόβες, στοιχεία που δείχνουν έναν γενικότερο αέρα εγκατάλειψης.
Το πιο ανησυχητικό, όμως, είναι πως κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με σιγουριά αν το κτίριο αυτό διαθέτει την απαραίτητη αντισεισμική προστασία. Σε μια περιοχή όπου τελευταία παρατηρήθηκε σεισμική δραστηριότητα, η αδιαφορία του κράτους για την ασφάλεια δεκάδων παιδιών και εκπαιδευτικών είναι τουλάχιστον ανεύθυνη. Και το αναφέρουμε αυτό γιατί δεν είδαμε κάποια υπηρεσία να πραγματοποιεί ελέγχους στις κτιριακές εγκαταστάσεις μετά τον σεισμό.
Η Ξάνθη δικαιούται ένα σύγχρονο, λειτουργικό και ασφαλές Μουσικό Σχολείο. Οι νέοι της πόλης έχουν αποδείξει επανειλημμένα το ταλέντο και τη διάθεσή τους να διαπρέψουν στη μουσική αλλά και να ανεβάζουν την Ξάνθη ψηλά κάθε χρόνο με τη διοργάνωση του Μουσικού Φεστιβάλ «Ξάνθη Πόλις Ονείρων Μουσικών Σχολείων». Το ελάχιστο που οφείλουν οι αρμόδιοι είναι να τους παρέχουν τις κατάλληλες συνθήκες για να το κάνουν.
Ώρα, λοιπόν, να σταματήσουν οι εξαγγελίες και τα ευχολόγια. Η κοινωνία της Ξάνθης δεν χρειάζεται άλλες υποσχέσεις· χρειάζεται έργα. Γιατί τα παιδιά δεν μπορούν να περιμένουν άλλο μέσα σε ένα παλιό κτίριο, ενώ το «νέο Μουσικό Σχολείο» παραμένει ακόμα μια ιστορία χωρίς τέλος.
Fonitisxanthis.gr