Γράφει η Ντιάνα Τσερβονίδου
Διευθύντρια Σύνταξης
Δημοσιογράφος
Δύο μονάχα λέξεις είναι αρκετές για να περιγράψουν την κατάσταση της ελληνικής τηλεόρασης σήμερα και δεν είναι άλλες από την ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΑΡΑΚΜΗ.
Βέβαια, θα μπορούσε, κάλλιστα, να ισχυριστεί κάποιος πως η τηλεόραση έχει παραχωρήσει τη θέση της στην παντοδυναμία του διαδικτύου και θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί του. Αυτό όμως δεν αποτελεί, σε καμία περίπτωση, δικαιολογία για τη χαμηλή ποιότητα των τηλεοπτικών «προϊόντων» με τα οποία συνεχίζουν να «ταΐζουν» κάποιοι το τηλεοπτικό κοινό της χώρας.
Είδηση μεγατόνων εδώ και καιρό αποτελεί σε κανάλι πανελλήνιας εμβέλειας η επιστροφή γνωστού reality show που έχει προκαλέσει τις χειρότερες εντυπώσεις τα προηγούμενα χρόνια στα τηλεοπτικά δρώμενα.
Το περιβόητο Big brother ή trash tv έρχεται, για μία ακόμη φορά, να γεμίσει το ψυχαγωγικό πρόγραμμα των τηλεθεατών που διψάνε για… ξεκατινιάσματα, κουτσομπολιό, ίντριγκες, τηλεοπτικούς καβγάδες και όλα τα «ωραία» που μπορεί να παρακολουθήσει κάποιος αδιάκριτος από την «κλειδαρότρυπα» του σπιτιού του.
Αραγμένος στον καναπέ ή ξαπλωμένος στο πουπουλένιο στρώμα του κρεβατιού του, αγκαλιά με ένα τεράστιο μπολ μοσχομυριστά Ποπ κορν, ο τηλεθεατής γίνεται ένα με τους αργόσχολους παίχτες του τηλεοπτικού παιχνιδιού που δεν κάνουν άλλο, από το να μαλώνουν μεταξύ τους σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού.
Κατά διαστήματα κάνουν και κανένα διαλειμματάκι για να γεμίσουν το στόμα τους με ό,τι φαγώσιμο τους παρέχει η παραγωγή και συνεχίζουν με ακόμη περισσότερη όρεξη τους καβγάδες που δεν λείπουν, ποτέ, από το «μενού» της τηλεοπτικής τους καθημερινότητας. Κοινώς, επιδίδονται σε «ανθρωποφαγία» ως βασική υποχρέωση για την παραμονή τους στο τηλεπαιχνίδι.
Ορισμένοι από αυτούς δεν αποκλείεται να έχουν όρεξη για άλλα… όπως για παράδειγμα να ερωτοτροπήσουν μεταξύ τους και έχουν όλο το ελεύθερο να το κάνουν -αυτός άλλωστε είναι ένας από τους λόγους που μπαίνουν στο παιχνίδι- επιλέγοντας το μπάνιο, την κρεβατοκάμαρα, αν και το πιο αγαπημένο μέρος γι’ αυτή την απασχόληση παραμένει ο καναπές, όπου κάθονται άλλοι δέκα και κάνουν τα δικά τους… Κανείς όμως δε νοιάζεται… Εδώ δε νοιάζονται για τα εκατομμύρια μάτια αγνώστων που είναι καρφωμένα πάνω τους, θα νοιαστούν για τους συμπαίκτες τους που παρακολουθούν τα ερωτικά τους παιχνίδια;
Δεν λείπουν κι εκείνοι που επιδεικνύουν τα «κρυφά» τους ταλέντα, κυρίως στο τραγούδι που είναι της μόδας και ελάχιστη σημασία έχει, εάν δεν έχουν καθόλου φωνή. Από τη στιγμή που έχουν κορμί και ξέρουν να το κουνάνε καλά -εκεί που πρέπει- τα υπόλοιπα περνάνε, απλά, στα ψιλά γράμματα και ποιος τη χάρη τους…
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που οι πέντε στους δέκα παίκτες τέτοιων παιχνιδιών καταλήγουν τραγουδιστές, κάποιοι της μιας βραδιάς μέχρι να σβήσει ο ντόρος γύρω από το όνομά τους και να ξεχαστούν εντελώς.
Άλλοι επιδιώκουν να γίνουν γνωστοί στο ευρύ κοινό μέσα από τις προσωπικές τους ιστορίες, αφού δεν έχουν άλλα «ταλέντα» να αναδείξουν…
Καλά κρυμμένα μυστικά περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να βγουν στην τηλεοπτική επιφάνεια, μετά από σωστή προετοιμασία με μουσική υπόκρουση, παύσεις που αφήνουν το ελεύθερο στη φαντασία να οργιάζει, δραματικά στιγμιότυπα, δάκρυα και εντάσεις.
Η εξομολόγηση οφείλει να είναι καλά οργανωμένη για να σοκάρει ακόμη περισσότερο το τηλεοπτικό κοινό που παρακολουθεί με ανοιχτό, σχεδόν, το στόμα την αφήγηση που ξετυλίγεται σταδιακά, μέχρι να φτάσει στην κορύφωση και κατ’ επέκταση στη λύτρωση του εξομολογούμενου.
Βία, κακοποίηση, προδοσία, εγκατάλειψη, θάνατος και άλλα περιστατικά που θυμίζουν ελληνικό true crime καθώς και προσωπικές στιγμές, όλα θυσιάζονται στον «βωμό» της τηλεθέασης, προσφέροντας τζάμπα θέαμα στο αποβλακωμένο κοινό.
Πρέπει να σημειωθεί, βέβαια, πως το revenge porn έχει τη μεγαλύτερη πέραση τα τελευταία, τουλάχιστον, χρόνια, γι’ αυτό και οι παίκτες μιλάνε τόσο πρόθυμα για την εμπειρία τους, επιδιώκοντας να γίνουν το παράδειγμα που θα «σπάσει» το ταμπού και θα δώσει έναυσμα στους άλλους να μιλήσουν ελεύθερα και να καταγγείλουν τις δικές τους τραυματικές εμπειρίες.
Μετά από αυτό καταλήγουν, συνήθως, παρουσιαστές ή και σχολιαστές στα τηλεοπτικά πάνελ, εξασφαλίζοντας ένα τηλεοπτικό μέλλον με καλές οικονομικές απολαβές ως ελάχιστη ανταμοιβή για την «τόλμη» τους.
Σε ρόλο «εθνικού κριτή» αυτή τη φορά, επιδίδονται στο αγαπημένο «σπορ» κάθε αποτυχημένου -και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία- που δεν είναι άλλο από το κουτσομπολιό, με αντάλλαγμα, πάντοτε, τα υψηλά νούμερα τηλεθέασης, εξασφαλίζοντας, έτσι, τη συνέχιση της εκπομπής και για την επόμενη σεζόν.
Δε βγάζουν, απλώς, στη φόρα τα «άπλυτα» κάθε αναγνωρίσιμου προσώπου της χώρας, παίρνουν θέση και σχολιάζουν για τα ερωτικά, τα οικογενειακά και γενικότερα τα προσωπικά θέματα τρίτων προσώπων.
Αυτοί, όμως, που δίνουν τα «ρέστα» είναι οι διάφοροι δημοσιογράφοι που έχουν αποκτήσει το όνομα του «παντογνώστη», ξέρετε εσείς… αυτοί που αμερόληπτα και αντικειμενικά προσπαθούν να μας ενημερώνουν για σοβαρά θέματα της επικαιρότητας (λέμε τώρα…), καθώς αναλώνονται σε ανούσια ζητήματα, απομακρύνοντας, πολλές φορές, την κοινή γνώμη από την ουσία των πραγμάτων. Τη μια μέρα είναι δημοσιογράφοι, την άλλη πολιτικοί αναλυτές και μάλιστα ειδικοί σε θέματα διεθνούς οικονομίας, γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής. Δεν αποκλείεται, βέβαια, να υιοθετήσουν ρόλο επιστήμονα, για τις ανάγκες, πάντοτε, του ρεπορτάζ, παρουσιάζοντας ολογράμματα και διαγράμματα που επιβεβαιώνουν τα λεγόμενά τους με επιστημονικά μέσα. Ενίοτε λειτουργούν και ως τηλεοπτικοί «εισαγγελείς», απόλυτοι, πάντοτε, στην κρίση τους, βγάζουν συμπεράσματα που δεν επιδέχονται καμία αμφισβήτηση (δημοκρατικά πράματα, όχι αστεία…).
Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα θελήσετε να πιάσετε το τηλεκοντρόλ στα χέρια σας, απλά ξανασκεφτείτε το… Μήπως θα ήταν καλύτερα να κάνετε κάτι άλλο, κάτι πιο ωφέλιμο για τον ψυχικό και πνευματικό σας κόσμο, όπως για παράδειγμα να ανοίξετε ένα βιβλίο -ίσως από τα πολλά που σκονίζονται στη βιβλιοθήκη σας; Έτσι, για διαφορά…
