Χριστόδουλος Τοψίδης
Περιφερειάρχης ΑΜΘ
Για κάθε παιδί, για κάθε χαμόγελο
Στην Αλεξανδρούπολη, δεν μιλήσαμε απλά για αριθμούς ή πρωτοβουλίες. Μιλήσαμε για ζωές. Για παιδιά που χρειάζονται προστασία, για οικογένειες που παλεύουν, για ένα μέλλον που πρέπει να είναι φωτεινό για όλους.
Μαζί με Το Χαμόγελο του Παιδιού – The Smile of the Child συζητήσαμε για τη σεξουαλική κακοποίηση, τον σχολικό εκφοβισμό, την παραμέληση. Για όλα εκείνα που δεν πρέπει να «μένουν μυστικά». Για όλα εκείνα που απαιτούν δράση, εδώ και τώρα.
Δεν είμαστε θεατές.
Στηρίζουμε κάθε παιδί που χρειάζεται ένα ασφαλές σπίτι.
Στεκόμαστε δίπλα στις οικογένειες που δοκιμάζονται.
Είμαστε εδώ, έτοιμοι να ενισχύσουμε το έργο αυτών που δίνουν καθημερινά μάχη για ένα καλύτερο αύριο.
Κώστα Γιαννόπουλε, το «Χαμόγελο» είναι μια παρακαταθήκη αγάπης.
Είναι ένα φωτεινό σημάδι πως, όσο υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται, το καλό θα νικά.
Και εγώ, ως Περιφερειάρχης αλλά κυρίως ως πατέρας, δεσμεύομαι:
Να είμαι αρωγός σε κάθε προσπάθεια που προστατεύει τα παιδιά μας.
Να παλέψω για μια κοινωνία όπου κανένα παιδί δεν θα νιώθει μόνο.
Να ενώσουμε δυνάμεις, γιατί το χαμόγελο κάθε παιδιού είναι υπόθεση όλων μας.
Πριν από 30 χρόνια, ένας μικρός ήρωας, ο Ανδρέας Γιαννόπουλος, έκανε μια ευχή: κανένα παιδί να μη νιώθει μόνο και αβοήθητο.
Ανδρέα, η ευχή σου έγινε φάρος ελπίδας.
Και όλοι εμείς, με κάθε τρόπο, θα συνεχίσουμε να κρατάμε αυτό το φως αναμμένο.
Μανώλης Φανουράκης
Δημοτικός Σύμβουλος Ξάνθης
Τιμή και περηφάνεια!
Το χαρμόσυνο άγγελμα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, υπήρξε η αφετηρία για την πραγματική ελευθερία του ανθρώπου.
Από αυτό το θείο μήνυμα εμπνεύστηκαν οι ήρωές μας -κρατήθηκαν γερά και με δύναμη και αποφασιστικότητα πάλεψαν για Ελευθερία, Ανεξαρτησία, Δικαιοσύνη! Αυτές οι μεγάλες -μυθικές- μορφές των αγωνιστών του 21 είχαν στα χέρια το σπαθί και στα μάτια τον Θεό. «Κλίνουμε με σεβασμό το γόνυ»…
Ευχή και πιστεύω μου, όλοι εμείς, κυρίως όμως τα παιδιά μας, να παίρνουμε δύναμη από την Πίστη και να εμπνεόμαστε από τους θριάμβους των προγόνων μας και τα επιτεύγματά τους.
Εύχομαι σε όλους τους Έλληνες της γης Υγεία, Ενότητα, Αλληλεγγύη,
Χρόνια Πολλά συμπατριώτες!
Χρόνια Πολλά, Ξάνθη!
Μάκης Τζάτζος
Παλαίμαχος Ποδοσφαιριστής
Είναι τόσο μεγάλη η χαρά μου βλέποντας την Εθνική ομάδα που μπορεί να είμαι υπερβολικός στην κρίση μου και στους χαρακτηρισμούς μου. Είναι όμως και η πραγματικότητα αυτό που είδαμε χθες είναι το ποδόσφαιρο που μου αρέσει και θέλω να βλέπω στο ανώτερο επίπεδο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Ο τρόπος αντιμετώπισης του αντιπάλου ειδικά μετά το εικοσάλεπτο και η επιβολή απόλυτης κυριαρχίας που δεν είχα ξαναδεί σε τέτοιο βαθμό άλλη φορά με γεμίζουν αισιοδοξία για το παρόν και πολύ περισσότερο για το μέλλον. Ποιοτικά η φουρνιά αυτή ειδικά στο μεσοεπιθετικό κομμάτι είναι σπουδαία και με μεγάλα περιθώρια βελτίωσης και σε προσωπικό και σε επίπεδο τακτικής των παιδιών αυτών. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι η χαρά και η διάθεση που βλέπεις στα πρόσωπα τους για να πετύχουν μέσω και της Εθνικής ομάδας επιτυχίες γιατί βλέπουν πως η καταξίωση έρχεται και μέσω των επιτυχιών της Εθνικής. Πολλά παιδιά παίζουν στο εξωτερικό και δουλεύουν περισσότερο επαγγελματικά και ίσως μακριά από την μιζέρια των δικών μας ομάδων και των οπαδών που είναι μόνο οπαδοί της νίκης και νίκης με κάθε τρόπο (θεμιτό ή όχι), ζούνε και εργάζονται σε πολύ καλύτερα δομημένο ποδοσφαιρικό περιβάλλον και αυτό το βλέπεις στα πρόσωπα τους και στις αντιδράσεις τους. Κάποιες προσπάθειες του Ντελια, του Καρέτσα, του Τζόλη, του Παυλίδη, του Μουζακίτη, του Ζαφείρη, του Βαγιανιδη, του Γιαννούλη κτλ, τις βλέπαμε από ποδοσφαιριστές παγκόσμιου κλάσης και τις ζηλεύαμε και τώρα έχουμε τι χαρά να τις απολαμβάνουμε από τα δικά μας αστέρια. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω στους εξαιρετικούς αμυντικούς και τους τερματοφύλακες που έχουμε και είναι η βάση μιας πετυχημένης ομάδας.
Φυσικά στο καλό κλίμα συντελεί ο Προπονητής Ιβάν Γιοβάνοβιτς με τους συνεργάτες του ο Βασίλης Τοροσίδης, ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης και ο Δημήτρης Παπαδόπουλος που είναι τεχνικοί διευθυντές στις Εθνικές ομάδες και η διοίκηση του κ. Γκαγκάτση που από την πρώτη μέρα ειδικά στο κομμάτι των Εθνικών ομάδων έχει πολλά και καλά αποτελέσματα με πρώτο από όλα την αγορά του νέου σπιτιού των Εθνικών ομάδων στην Παιανία. Αν και οι μεγάλες ομάδες βοηθήσουν λίγο και ανέβει το επίπεδο των επαγγελματικών πρωταθλημάτων όπως και την στήριξη του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, αισιοδοξώ πως μας περιμένει μια καλή ποδοσφαιρική δεκαετία.
Κώστας Ζαγναφέρης
Πρώην Αντιπεριφερειάρχης Ξάνθης
ΕΠΕΤΕΙΑΚΑ….(1)
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΜΤΟΠΟΥΛΟΣ….
Το έχω ξαναγράψει. Η Ελληνική ιστορία είναι χειραφετημένη και ταγμένη στην υπηρεσία της πολιτικής προπαγάνδας. Οι ΕΛΛΗΝΕΣ έχουμε μεγαλώσει με ήρωες και “”ήρωες”” εντός πολλών εισαγωγικών.
Κλασικό παράδειγμα η αγιοποίηση του Μακρυγιάννη. Ο άνθρωπος που θεωρούσε την προσφορά στην πατρίδα ανάλογη των Πελοποννησίων που “έσφαξε” κάποιος. Ο πλέον ευνοημένος μετά την λήξη τού αγώνα όταν βρέθηκε με αμύθητη περιουσία, αξιώματα και κεντρικό πρόσωπο της τότε διαπλοκής.
Στην ηρωποίηση του συνέβαλε των ύφος των απομνημονευμάτων του (;) που ανευρέθησαν και δημοσιεύθηκαν περί το 1902 από τον συγχωριανό του Γιάννη Βλαχογιάννη.
Ευτυχώς που νέοι ιστορικοί αναθεωρούν και τοποθετούν τα πραγματικά γεγονότα στην αληθινή πλευρά της ιστορίας.
Ο μύθος που έχει καλλιεργηθεί στην φαντασία των νεοελλήνων θέλει τους αγωνιστές τους 21,όσους προσέφεραν το αίμα τους στον αγώνα, ρακένδυτους, πένητες, τους περισσότερους χωρίς καρυοφίλι, να πολεμούν τους Τούρκους με πέτρες και με χέρια. Επίσης οι οκτώ στους δέκα θεωρούν ότι όσοι αγωνίστηκαν πέθαναν παραμελημένοι και ξεχασμένοι. Επειδή έτσι το αφήγημα βολεύει ώστε να ταυτίζονται ως αδικημένοι από την πολιτεία οι σύγχρονοι Έλληνες. Οι περισσότεροι αγωνιστές ουσιαστικά από την πρώτη στιγμή πήραν την εξουσία στα χέρια τους (έγιναν μέχρι και πρωθυπουργοί) δημιούργησαν την αστική τάξη και απόγονοι τους υπάρχουν στον δημόσιο βίο έως σήμερα. (Κολοκοτρώνης, Μαυρομιχάλης, Δεληγιάννης, Ζαΐμης, Κανάρης, Φωτήλας, Λόντος, Τζαβέλας, Καραϊσκάκης, Μπότσαρης, Τρικούπης, Ρούφος, Αναγνωστόπουλος, Κασομούλη, Πολυζωίδης κλπ).
Στα χρόνια μας τόσο στο δημοτικό όσο και στο γυμνάσιο δεν θυμάμαι να είχε γίνει μνεία στο όνομα του.
Ο αγωνιστής του 21 με την μεγαλύτερη προσφορά στον αγώνα ήταν ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ. Τίμιος και αδέκαστος καταγόμενος από την Μακεδονία κατέληξε στην Πάτρα. Ο πλουσιότερος Έλληνας τής εποχής. Χιλιάδες στρέμματα αποθηκευτικούς χώρους, καταστήματα και 3000000 γρόσια. Από την πρώτη στιγμή μαζί με τον ΠΠ Γερμανό (με χρονοκαθυστέρηση ο συγκεκριμένος) συμμετείχε στον αγώνα διαθέτοντας όλη την περιουσία του. Οι περισσότεροι συγγενείς τους σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους και τα σπίτια του κάηκαν. Συντηρούσε με δικά του έξοδα λόχους στρατιωτών. Εξόπλισε με καράβια τους Γαλαλαξιδιώτες (Χωρίς της απαιτήσεις των Υδραίων). Συμμετείχε στις πολιορκίες του Μεσολογγίου. Ήταν μέλος των Εθνοσυνελεύσεων και του ανέθεταν μόνο αποστολές συμφιλίωσης των επαναστατών. Παρών σε όλες τις πολιορκίες των ΠΑΤΡΩΝ μαζί με τους μαχητές στην πρώτη γραμμή. Κατά την τελευταία πολιορκία του Μεσολογγίου μόνος με καράβι έφερε σπάζοντας τον αποκλεισμό στάρι και καλαμπόκι. Κατά την έξοδο μπορούσε να διαφύγει καθότι διέθετε άσπρο άτι, η μοναδική περιουσία που του απέμεινε. Κι όμως έσφαξε το άλογο του για τραφούν οι λιμοκτονούντες στρατιώτες. Στις 11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1826 ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΤΗΚΕ κατά την έξοδο.
Η ιστορία του παραμένει άγνωστη στο ευρύ κοινό αγνοείται από τους σύγχρονους ιστορικούς γιατί είχε ένα μειονέκτημα. ΗΤΑΝ ΠΛΟΥΣΙΟΣ.
Συνεπώς δεν βοηθούσε στην προσπάθεια των μαρξιστών ιστορικών (Κορδάτος) για να αποδείξουμε ότι ο αγώνας του 21 δεν ήταν εθνικός αλλά ταξικός.
Η πολιτεία τον τίμησε δίνοντας το όνομα του σε δρόμο των Αθηνών (Πίσω από το ΧΙΛΤΟΝ)
Με τον ίδιο τρόπο που τιμά τον τελευταίο…. αποθανόντα κοινοτάρχη.
