Χριστόδουλος Τοψίδης
Περιφερειάρχης ΑΜΘ
Η τοπική μας κληρονομιά γίνεται δύναμη γυναικείας επιχειρηματικότητας!
Στην Κομοτηνή, την πρώτη στάση μιας σημαντικής πρωτοβουλίας, δίνουμε το έναυσμα για μια σημαντική δράση που στηρίζει τις γυναίκες που τολμούν, δημιουργούν και καινοτομούν! Το πρόγραμμα Equall Community Building, μέσα από τη συνεργασία του ΣΕΓΕ / SEGE – Σύνδεσμος Επιχειρηματιών Γυναικών Ελλάδος και της Τράπεζας Πειραιώς, δεν είναι απλώς μια σειρά σεμιναρίων. Είναι ένα δυναμικό εργαλείο γνώσης και ευκαιριών, που δίνει στις γυναίκες επιχειρηματίες τα μέσα για να εξελίξουν τις ιδέες τους και να αναδείξουν την τοπική μας κληρονομιά σε μοχλό ανάπτυξης.
Η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη δεν είναι απλώς μια περιοχή με πλούσια παράδοση. Είναι ένας τόπος γεμάτος ανθρώπους που μπορούν να μετατρέψουν την παράδοση σε καινοτομία, την ιστορία σε επιχειρηματική προοπτική. Και είμαστε εδώ για να τους στηρίξουμε!
Με πρωτοβουλίες σαν αυτή επενδύουμε στο μέλλον του τόπου μας. Στηρίζουμε τις γυναίκες που θέλουν να προχωρήσουν μπροστά, δίνοντάς τους τα εφόδια, τις συνδέσεις και τη γνώση για να κάνουν το όραμά τους πραγματικότητα.
Συγχαρητήρια στον ΣΕΓΕ και την Τράπεζα Πειραιώς για αυτή τη σημαντική δράση! Καλή επιτυχία στη συνέχεια του έργου τους!
Κασαπίδης Δημήτρης
Συγγραφέας Ιστορικός
Η κυβέρνηση έχει κοντή μνήμη. Ξεχνά με ποιους συνεργάσθηκε η ίδια στην ψήφιση για τη νομιμοποίηση του κατάπτυστου γάμου. Τότε όλοι αυτοί ήταν καλοί, τώρα που στριμώχθηκε θυμήθηκε το παρελθόν τους.
Κώστας Ζαγναφέρης
Πρώην Αντιπεριφερειάρχης Ξάνθης
Ένα από τα μεγαλύτερα ατοπήματα της μεταπολίτευσης (09/03/1985) ήταν το άδειασμα του ΑΝΔΡΕΑ στο πρόσωπο του ΚΩΝ.ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ με αφορμή την εκλογή προέδρου τής Δημοκρατίας. Προφανώς είχε το δικαίωμα της επιλογής ως πρωθυπουργός. Όχι όμως με αυτή την συμπεριφορά στον “αιώνιο” αντίπαλο του. Όταν καθημερινώς, μέχρι την προηγούμενη, έστελνε συνεργάτες του και διαβεβαίωναν τον Καραμανλή ότι να θεωρεί δεδομένη την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για την επανεκλογή του.
Στις 9 Μαρτίου ενέδωσε όμως στις πιέσεις του ΑΥΡΙΑΝΙΣΜΟΥ και του Μένιου Κουτσόγιωργα που εξέπεμπαν τον αντικαραμανλισμό.
Η θητεία του Χρήστου Σαρτζετάκη άρχισε με τη «ρήξη της 9ης Μαρτίου», όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου «γκρέμισε τον Καραμαλισμό» (όπως ευαγγελιζόταν) και (νόμιζε ότι έτσι) ξεκαθάριζε τους ανοιχτούς από χρόνια λογαριασμούς του, με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Λέγεται ότι η επιλογή του Χρήστου Σαρτζετάκη, τότε, είχε συμβολικό, αντιδεξιό και αντικαραμανλικό, χαρακτήρα.
Δώρο στα γενέθλια του έγραφαν οι κακεντρεχείς. Μια άλλη αμετροεπής συμπεριφορά, με πολιτική “αλητεία”, της Αριστεράς και ειδικά του ΑΝΔΡΕΑ θα έλεγα εγώ.
Χαράλαμπος Ευστρατίου
Πρόεδρος ΑΔΕΔΥ Ξάνθης
Η απόδοση ευθυνών και η τιμωρία των υπευθύνων είναι αδιαπραγμάτευτη!!!
Άλλο όμως η αυθόρμητη αγανάκτηση των πολιτών και άλλο η κατευθυνόμενη οργή του όχλου, που προσπαθούν να προάγουν οι υποτιθέμενοι δημοκράτες.
Η Ευαισθησία, η Θλίψη, ο Πόνος και κάθε άλλο συναίσθημα, δεν έχει κομματικές αποχρώσεις, ειδικά αυτές τις ώρες.
Φτάνει πια… Η καπήλευση των θυμάτων των Τεμπών με μοναδικό σκοπό την ψηφοφορία.
Αλέξανδρος Καρακασίδης
Μηχανικός
Η Αεράμυνα κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και μεταπολεμικά
Με την κήρυξη του πολέμου στις 28 Οκτωβρίου 1940 ο ελληνικός λαός επιστρατεύθηκε για να πολεμήσει τον στρατό του Μουσολίνι. Οι μεν άνδρες θα βρεθούν στο μέτωπο, πολεμώντας τις ιταλικές φασιστικές ορδές, ενώ πολλές γυναίκες στα μετόπισθεν, θ’ αναγκαστούν να περάσουν… ταχύρυθμη εκπαίδευση, ώστε να μπορούν ν’ αντιμετωπίσουν τα δύσκολα χρόνια του πολέμου αλλά και αργότερα του εμφυλίου. Και όπως φαίνεται η διαδικασία αυτή συνεχίστηκε και μετά τη λήξη του εμφυλίου καθώς ο ψυχρός πόλεμος καθιστούσε απαραίτητη και συνεχή τη θωράκιση της πατρίδας μας.
Ο μεγαλύτερος εχθρός κατά τη διάρκεια του πολέμου ήταν το αεροπλάνο. Η αεράμυνα ήταν αυτή που είχε αναλάβει τη φύλαξη των πόλεων. Η αεράμυνα χωρίζονταν σε ενεργητική και παθητική.
Την ενεργητική αεράμυνα συγκροτούσαν τα αεροπλάνα αναχαίτισης, τα αντιαεροπορικά πυροβόλα, τα κατευθυνόμενα βλήματα εδάφους και αέρα και το σύστημα ελέγχου του εναέριου χώρου. Σκοπός ήταν η παρεμπόδιση των εναέριων επιδρομών του εχθρού και αφορούσε κυρίως το κράτος.
Την παθητική αεράμυνα συγκροτούσαν διάφορα μέτρα τα οποία στόχο είχαν να μειώσουν τις συνέπειες μιας αεροπορικής επίθεσης και αφορούσε κυρίως τους Δήμους και τις Κοινότητες. Βασίζονταν κυρίως στην ύπαρξη καταφυγίων και καλά οργανωμένης περίθαλψης των θυμάτων, καθώς και στη διαφώτιση του άμαχου πληθυσμού, για να μπορεί να αναπτύξει πρωτοβουλία σε περίπτωση αεροπορικής επιδρομής και να θέσει σε εφαρμογή στοιχειώδη μέτρα άμυνας.
Γιαλάογλου Στέργιος
Νομικός
Οι πολιτικοί που επιλέγουμε είναι πράγματι ο καθρέπτης μας. Όλοι γκρινιάζουμε για αυτούς, τους απαξιώνουμε, αλλά δεν βλέπουμε ή μάλλον ξεχνάμε ότι εμείς τους εκλέγουμε όταν έρθει η ώρα της κάλπης. Ειδικά σε μικρούς νομούς όπως ο δικός μου, ή της Δράμας, τον κάθε Κυριαζίδη, τον κάθε Αυγενάκη, τον κάθε Πολλάκη, τον εκλέγει μεταξύ συγκεκριμένων επιλογών ο κυρίαρχος λαός. Ο οποίος κυρίαρχος, σε αυτόν τον πολιτικό βλέπει την ιδανική λύση για τα προβλήματα του, υποτίθεται ότι τον αξιολογεί, τον μετράει, τον ζυγίζει. Άρα προς τι ο ψόγος γενικώς με ουρανομηκεις ανοησίες και καταγγελίες. Ομοίως και τον Καραμανλή, τον ψηφίζουν συγκεκριμένοι εκλογείς. Το πρόβλημα ανακύπτει εντονότερο όταν οι συγκεκριμένοι πολιτικοί, εκφράζουν έναν ολόκληρο νομό, όταν οι ενέργειες τους, όταν η απραξία τους, όταν η ανυπαρξία τους επηρεάζει έναν ολόκληρο νομό.
Αν ένας νομός έχει έναν ανεπαρκή κυβερνητικό κατά αρχήν ή έναν οποιονδήποτε βουλευτή που περνά την τετραετία χωρίς να τον καταλάβει ούτε ο γείτονας του, τότε κάτι συμβαίνει με τον κυρίαρχο λαό. Ειδικά όταν επανεκλέγει έναν ανεπαρκή και διαπιστωμένα ανύπαρκτο πολιτικά, τότε το πρόβλημα καθίσταται μεγαλύτερο. Γιατί ένας ολόκληρος νομός δεν έχει την πολυτέλεια να χάνει τετραετίες από πολιτικά φαντάσματα που έχουν εθιστεί στην βουλευτική καρέκλα χωρίς την παραμικρή προσφορά στον τόπο τους.
Αν βλέπετε Κυριαζίδηδες να βλέπετε και ποιοι είναι πίσω από αυτόν, ποιοι του έδωσαν τη δύναμη να βρίσκεται στο Κοινοβούλιο και να νιώθει ισχυρός και ανεξέλεγκτος. Και να θυμάστε ότι η εκλογή δεν είναι πάντα τεκμήριο ικανότητας, για την ακρίβεια είναι πολλά άλλα πιο σημαντικά από την ικανότητα. Οπότε και ο κάθε Πρωθυπουργός αλλά και ο κάθε αρχηγός κόμματος, ως προπονητής, όταν κοιτάζει τον πάγκο του, μπορούμε να φανταστούμε πως αισθάνεται. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι την ομάδα του, την ορίζουμε εμείς με την εκλογή μας. Εκείνος δίνει επιλογές και εμείς επιλέγουμε. Η μούντζα λοιπόν μάλλον πρέπει να απευθύνεται στα μούτρα μας.
