Απόψεις – Θέσεις…

Συνέχισε δυνατά! Οι μεγαλύτερες διακρίσεις είναι μπροστά σου!

Στέργιος Γιαλάογλου

Νομικός

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΣΗ

Είναι πραγματικά εκπληκτική η τεράστια ζημία που προκλήθηκε στην ελληνική κοινωνία από τις δηλώσεις και τις θέσεις Βελόπουλου αναφορικά με τα Τέμπη. Οι ισχυρισμοί για άλλους 53 αγνοούμενους που είναι στα απολεσθέντα, για ξυλόλια, τολουόλια, για νοθεύσεις καυσίμων αεροσκαφών, για υπαινιγμούς περί λαθρεμπορίου και άλλα γραφικά μεν αλλά σκόπιμα δε, ερέθισαν την συνομωσιολογική υστερία των Ελλήνων και πλήγωσαν βαριά την κοινωνική ειρήνη.

Μαζί του και η αρχηγός άλλου πολιτικού κόμματος που έφθασε μέχρι την θέση της Προέδρου της Βουλής, με την διττή ιδιότητα της συνηγόρου οικογένειας θύματος από το τραγικό δυστύχημα, ξεκίνησε να δηλητηριάζει την ατμόσφαιρα με την λέξη συγκάλυψη. Εκτοξεύοντας απίστευτης χυδαιότητας κενολογίες, μηδενικής νομικής βαρύτητας, παρασυρμένη από το βοναπαρτικό σύνδρομο της, σε πλήρη έξαρση αλαζονείας και έπαρσης, δηλητηρίασε την πολιτική ατμόσφαιρα, σύροντας μαζί της και το υπόλοιπο ανεπαρκές και άβουλο, όπως αποδείχτηκε πολιτικό προσωπικό της χώρας. Ο Πρωθυπουργός της χώρας, ενέτεινε την σύγχυση με την τραγική και θλιβερή πρόσφατη συνέντευξη του στον Σρόιτερ, μία κάκιστη επιλογή των συνεργατών του, ψελλίζοντας δικαιολογίες περί αναθεώρησης των αρχικών του θέσεων.

Ζούμε στιγμές απόλυτης οχλοκρατίας, με επιφωνήματα διαδικτυακού τραμπουκισμού και λεκτικού μέχρι τώρα, λιθοβολισμού, με θύμα την Δικαιοσύνη και την Κοινή Λογική. Δικηγόροι με λεξιλόγιο Χίου και Μακελειού, απειλούν την Πρόεδρο και την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ξεσηκώνοντας κόσμο με μηδενικές αναστολές.

Η χειρότερη δήλωση ήταν αυτή του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ ότι δεν εμπιστεύεται την Δικαιοσύνη που έδωσε έναυσμα στον κάθε πολίτη να γίνει υβριστής της Δικαιοσύνης. Δεν υπάρχει ένας πολιτικός αρχηγός, με ικανούς μάχιμους, δικηγόρους συμβούλους για να τον προστατέψουν και να οριοθετήσουν με ασφάλεια τον δημόσιο λόγο και την ορθή πολιτική συμπεριφορά. Επιπλέον διαπιστώνουμε ότι κάποιοι γονείς των θυμάτων αποφασίζουν οι ίδιοι τις ενδεδειγμένες νομικές ενέργειες, φθάνοντας στο σημείο να καταθέτουν μηνύσεις σε ανακριτές και δικαστές, χωρίς να τους αποτρέπει κάποιος από αυτόν τον διασυρμό, χωρίς αντίσταση στον ξεπεσμό του δημοσίου λόγου.

Ο δάσκαλος μου, είχε πει ότι ως δικηγόρος θα αντιμετωπίσεις το δίλημμα να ομιλείς – αγορεύεις είτε για την έδρα είτε για το ακροατήριο. Αν επιλέξεις την έδρα, τους δικαστές, σημαίνει ότι θέλεις να συμβάλλεις στην ουσιαστική αλήθεια και σε ενδιαφέρει να εμπνεύσεις ασφάλεια και εμπιστοσύνη, αν επιλέξεις το ακροατήριο, σημαίνει ότι απλά θέλεις να χαϊδεύεις αυτιά, να ξεσηκώνεις το πλήθος, αδιαφορώντας για το δίκαιο και την αλήθεια. Έτσι ο πελάτης σου θα λέει “καταδικαστήκαμε αλλά ο δικηγόρος μου τους τα είπε χύμα και τσουβαλάτα”.

Ζούμε στιγμές χάους, ενώ οι δημοσιογράφοι σε ρόλο θηριοδαμαστή, απλώς διεγείρουν και ταΐζουν το θηρίο της σκανδαλολογίας, χωρίς κανόνες. Νιώθω ότι η υπόθεση των Τεμπών εξελίσσεται στο μεγαλύτερο σκάνδαλο παραπληροφόρησης και προπαγάνδας σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας, τουλάχιστον μέχρι το επόμενο.

Η Δικαιοσύνη, η μόνη εγγύηση της κοινωνικής ειρήνης βάλλεται πανταχόθεν χωρίς κανένα δίκτυ προστασίας από όλους όσους έχουν υποχρέωση να την διαφυλάξουν ως κόρην οφθαλμού. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι και ελλιποβαρείς νομικοί. ασελγούν σε βάρος της χωρίς συναίσθηση της ζημίας που προκαλούν. Δεν διδαχτήκαμε ούτε από την ΝΟΒΑΡΤΙΣ, ούτε από το Βατοπέδι, όπου άνθρωποι διαπομπεύτηκαν μέχρι εσχάτων, μέχρι να καταλήξουμε σε απαλλακτικές αποφάσεις. Ο καθένας πλέον θεωρεί δικαιοσύνη την δική του κοντόθωρη και προσωπική άποψη περί δικαίου, όλοι μαζί τρομοκράτες, ακροδεξιοί, αναρχικοί, ψεκασμένοι, συνομωσιολόγοι, και λοιποί εκτοξεύουμε απειλές και μεγαλοστομίες, συνθήματα για οξυγόνα με γροθιές σηκωμένες σε μια επίδειξη φαντασιακού ψευτοηρωϊσμού και ακατάσχετης μεγαλομανίας.

Μέχρι να συγκρουστούμε στον τοίχο της αλήθειας και να προσπαθήσουμε να ανασηκωθούμε. Έχουμε άραγε ελπίδα να ανακοπεί ο κατήφορος αυτός; Κάποτε σε μια ημερίδα όπου ομιλητής ήταν ο αείμνηστος αρεοπαγίτης Στέλιος Γκρόζος, με αφορμή την ψήφιση του νόμου για την ενδοοικογενειακή βία, είχα ρωτήσει πόσο ασφαλής είναι η νομοθέτηση με βάση την υποκινούμενη λαϊκή αγανάκτηση και την πίεση που ασκεί η κοινή γνώμη στον ποινικό νομοθέτη, μου είχε απαντήσει: Αγαπητέ, δεν έχω να εγγυηθώ την ασφάλεια που επιζητάς, όμως ένα να ξέρεις, ότι όταν θα κάτσει η σκόνη από τον όποιο θόρυβο, η Δικαιοσύνη πάντα βρίσκει τον δρόμο της”. Θάρσει λοιπόν, το τοι δίκαιον ισχύει μέγαν. Η Δικαιοσύνη στο τέλος θα επικρατήσει.

Μάκης Τζάτζος

Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής

Θα μπορούσα να είχα πάει σε μεγαλύτερες ομάδες αρκετές φορές τα χρόνια που έπαιξα ποδόσφαιρο και είμαι σίγουρος ότι τότε θα είχα κερδίσει τίτλους. Δεν το έκανα, τα πάντα στην ζωή δεν είναι μόνο οι τίτλοι και οι επιτυχίες. Ο κόσμος δεν είναι γεμάτος νικητές, ο κόσμος έχει περισσότερους ηττημένους αλλά είναι με γεμάτους ανθρώπους σε αισθήματα που προσπαθούν για το καλύτερο και την επιβίωση. Έτσι κι εγώ προσπαθούσα και κάποιες φορές μαζί και με τη βοήθεια των άλλων κερδίζαμε και κάποιες τις περισσότερες θα έλεγα χάναμε (ειδικά στο ποδόσφαιρο). Είμαι καλά με αυτό. Όταν λέω ότι πρέπει να απολαμβάνεις το ταξίδι το εννοώ. Το ταξίδι και ο προορισμός τελικά είναι να σε θυμούνται με χαμόγελο και με το μικρό σου όνομα.

Κώστας Ζαγναφέρης

Πρώην Αντιπεριφερειάρχης Ξάνθης

Αν κάνετε μια αναδρομή στο παρελθόν παρατηρώντας εξ αποστάσεως ιστορικά η “ιστορικά” γεγονότα που απασχόλησαν την χώρα, εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ενδιαφέρεται για την πρόοδο και την ευημερία της μάλλον βρίσκεστε σε άλλον πλανήτη.

Αν δε πάμε στο σεβασμό των θεσμών εκεί χάνεται η μπάλα. Ενστερνίζεται την άποψή του ΚΚΕ και τους θεωρεί δημιουργήματα των ξένων κέντρων που επεβλήθησαν από τα μονοπώλια και το καπιταλιστικό σύστημα.

Χρησιμοποιούνε τις κατακτήσεις της αστικής δημοκρατίας αλλά καρτ και μόνο αν βολεύει τις μικροπολιτικές τους επιδιώξεις.

Φέρουν βαρέως την απαξίωση των οραμάτων τους και την μετάλλαξη των θεωριών τους σε αυταπάτες ακόμα και μέσα στην εργατική τάξη.

Την λειτουργία της δικαιοσύνης ούτε την γνωρίζουν ούτε θέλουν να την μάθουν. Ένας ο στόχος. Η απαξίωση του πολιτικού συστήματος μέσω λαϊκισμού προς ενίσχυση της λαοκρατίας. Εξακολουθούν να ονειρεύονται την εξουσία μόνο μέσω ανωμάλων καταστάσεων με οδηγό τις πλατείες του 2010 -15. Μόνο που τώρα κάποιοι είναι ψυλλιασμένοι (φτάνουν ?).

Ούτε η δίκη τους ενδιαφέρει να γίνει ούτε ευαίσθητοι και πονετικοί είναι…… άλλος ο στόχος.

Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθείτε από που προέρχονται και που δραστηριοποιούνται. Σχεδόν όλοι σιτιζόμενοι από το δημόσιο, χωρίς καμία φιλοδοξία. Στο δημόσιο λόγο χρησιμοποιούν πέντε φράσεις κλισέ, απομεινάρια του Μαρξιστικού τους παρελθόντος, ενώ πίσω από κάθε πετυχημένο πολίτη, βλέπουν ίντριγκα διαφθορά, το σύστημα και διαπλοκή. Πάντα τους χρωστάει το σύστημα ενώ οι ίδιοι δεν έχουν καμία υποχρέωση. Και πάντα αφορολόγητοι.

Αν αντέχετε την συντροφιά τους με τις απόψεις τους πάνω από πέντε λεπτά….. είστε ήρωες.