Μιχάλης Αμοιρίδης
Πρώην θεματικός Αντιπεριφερειάρχης
Γιάννης Μπουτάρης… μπορεί να διαφωνούσες μαζί του, οι απόψεις του δεν ήταν γλυκανάλατες και δεν τις έκρυβε, αλλά ήταν δήμαρχος με άποψη και στόχους που άφησε το αποτύπωμα του στην πόλη. Το ότι ήταν και Αρειανός με σημαντική προσφορά στο σύλλογο προσωπικά με έκανε να τον συμπαθώ λίγο παραπάνω. Συλλυπητήρια στους οικείους του..
Κώστας Ζαγναφέρης
Πρώην Αντιπεριφερειάρχης Ξάνθης
ΔΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΧΕΙΡΟΣ….
Φανταστείτε να το έγραφε δεξιός αναλυτής. Προσέξτε πως άλωσε το σύστημα προνομιακά η ΑΡΙΣΤΕΡΑ. Πάντα με στόχο την ακάματη “κονόμα”.
Αρετή Αθανασίου: Ο ΣΥΡΙΖΑ …απανθρακώθηκε χτες βράδυ.
“Το προσάναμμα το έβαλε ο Μητσοτάκης και ο Τσίπρας άναψε το σπίρτο… Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πάρει την κάτω βόλτα από τη στιγμή που ο Τσίπρας του 31,53% δεν βρήκε την δύναμη να αναμετρηθεί με την κομματική νομενκλατούρα και να τα αλλάξει ΟΛΑ όπως του υπαγόρευε η ίδια η κοινωνία. Στα τέσσερα χρόνια της πολιτικής απραξίας απαξιώθηκε τόσο ο ίδιος όσο και το κόμμα που εκπροσωπούσε.
Το προσάναμμα ήταν ο εκλογικός Νόμος Θεοδωρικάκου (4648/2019) όπου ο κατάλογος των εκλεγμένων βουλευτών Επικρατείας διευρύνθηκε από 12 σε 15 έδρες με την πρόβλεψη τα κόμματα να παραχωρήσουν τις τρεις επιπλέον έδρες σε υποψήφιους της Ομογένειας – ένας εκ των οποίων θα τοποθετηθεί σε εκλόγιμη θέση. Με βάση τον «νόμο Τάκη», ο ΣΥΡΙΖΑ έβαλε τον Κασσελάκη στην 9η θέση και από εκεί ξεκίνησαν όλα.
Ο Κασσελάκης εκπλήρωσε τον ιστορικό ρόλο του: Αφού τους πήρε τη σφραγίδα μέσα από τα χέρια τους, με σχετική ευκολία, τους έβγαλε από το λαγούμι και φάνηκε το μπόι και οι χαρακτήρες τους. Μέσα σε λίγους μήνες τους διέσπασε, τους απαξίωσε και στο τέλος τους εναπόθεσε στο μαύρο ντουλάπι της ιστορίας. Δεν έκλεισε ο πολιτικός κύκλος μόνο του ΣΥΡΙΖΑ αλλά γενικότερα της «Ανανεωτικής Αριστεράς», που γεννήθηκε το 1968 με τη διάσπαση του ΚΚΕ όπου προέκυψε το «ΚΚΕ εσωτερικού». Απόγονοι της ΕΔΑ που τα τελευταία 60 χρόνια κατάφερναν να επιβιώσουν, να αφομοιωθούν στο σύστημα και να ζήσουν ευκατάστατα ως κλασικοί «νοικοκυραίοι» της αριστερής όχθης.
Την πρώτη δεκαετία της Μεταπολίτευσης, η μεταλλαγμένη ΕΡΕ είχε στην πούδρα τους «αναθεωρητές» (το ΚΚΕεσωτ.) και όταν ήρθε ο Αντρέας το ’81, για να μην μπερδεύονται στα πόδια του, τους έκανε κρατικοδίαιτους. Κοινώς τους βόλεψε…
Κάποιοι εξ αυτών ισορροπούσανε μεταξύ της κρατικής και της κομματικής γραφειοκρατίας. Το πρωί, στον κρατικό Οργανισμό «λούφα και παραλλαγή» και, από το μεσημέρι και μετά, στο Κομματικό Ίδρυμα για επαναστατική γυμναστική, για την ακρίβεια παθητική γυμναστική που δεν επιφέρει κόπωση.
Κάποιοι άλλοι – πιο πονηροί – έγιναν μπίζνεσμεν, έφτιαξαν εταιρείες με άλλους μπροστινούς και βασικό πελάτη το Δημόσιο!
Υπήρχαν και εκείνοι που συμπεριφέρονταν ως πορφυρογέννητοι! Με το φωτοστέφανο της πρωτοπορίας παρέμειναν στον κομματικό σωλήνα ως «επαγγελματικά στελέχη» και μαζί με αυτούς ένας συρφετός τεμπέληδων και ανικάνων.
Πολλά τα παραδείγματα:
Του Σάκη – όχι του… υδραυλικού – αλλά του γυρολόγου της Αριστεράς, που έχει σε κακό να βγει στο μεροκάματο, αλλά προτιμάει να αμπελοφιλοσοφεί και να αναλαμβάνει τη βρόμικη δουλειά…
Του ταμία που, παραμονές των εκλογών του 2023, ενώ το σκάφος του ΣΥΡΙΖΑ είχε ήδη μπάσει νερά, εκείνος φρόντισε να βολέψει σε κομματικές θέσεις όλο του το σόι…
Ο Κασσελάκης, ο ξένος, ο gay, ήρθε και απλώς σήκωσε το καπάκι και αναδύθηκε η δυσοσμία. Έτσι, ολοκληρώθηκε το πρώτο μέρος του ιστορικού του ρόλου.
Από σήμερα το μεσημέρι ανοίγει έναν νέο κύκλο. Ανακοινώνει την ίδρυση νέου πολιτικού φορέα που θα κινείται στον χώρο της «Δημοκρατικής Αριστεράς».
Τελικά, ο Κασσελάκης «ήρθε για να μείνει» και όχι «για να φύγει στους έξι μήνες» όπως προεξοφλούσαν τα επιτελεία της Ηρώδου Αττικού και της Βασιλίσσης Αμαλίας.
Το είχαν πιστέψει και ο Τσίπρας και ο Μητσοτάκης…
Αλήθεια γιατί έπεσαν τόσο έξω με τον Κασσελάκη οι πρωινές …καφετζούδες της εξουσίας;
Είχαν παγιδευτεί στα κουτσομπολιά των ψυχαγωγικών τηλεοπτικών εκπομπών που υποστήριζαν ότι ο Τάιλερ έχει πέσει σε μελαγχολία και ζητάει από τον Στέφανο να τα μαζέψουν και να επιστρέψουν στην Αμερική; Ή μήπως γιατί άκουγαν (στον ύπνο τους) την Φάρλι να γαβγίζει περίεργα…
Προφανώς, καφετζούδες και πολιτικοί ηγέτες εξήγαγαν αυτό το συμπέρασμα βασισμένο στο δεδομένο ότι η κομματική νομενκλατούρα του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ σκληρή για να …πεθάνει και ότι θα εξανάγκαζε τον «ξένο» να τραπεί σε φυγή…
Προς το παρόν, η νομενκλατούρα του ΣΥΡΙΖΑ ανάγκασε τον Κασσελάκη να επισπεύσει τη διαδικασία ίδρυσης νέου πολιτικού φορέα, προλαβαίνοντας τον Αλέξη που σχεδίαζε ανάλογη κίνηση προς το τέλος του 2025.
Και πριν σπεύσουν οι συμμετέχοντες στους πρωινούς καφέδες της εξουσίας να προεξοφλήσουν ότι το νέο εγχείρημα Κασσελάκη είναι θνησιγενές, ας αναλύσουν καλύτερα τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών και την επιρροή Κασσελάκη στα δυναμικά κοινά που γενικώς αποστρέφονται τους παραδοσιακούς πολιτικούς σχηματισμούς.
Απ’ ό,τι φαίνεται, ο Κασσελάκης ήρθε για να μείνει και να τους ταλαιπωρήσει”…
Αλέξανδρος Καρακασίδης
Ο παλαιότερος γνωστός δρόμος της Ευρώπης βρίσκεται στο νησί της Κρήτης, ένα αξιοσημείωτο μηχανικό επίτευγμα άνω των 3.500 ετών. Αυτός ο Μινωικός δρόμος εκτείνεται περίπου 50 χιλιόμετρα, συνδέοντας την αρχαία πόλη της Κνωσσού με τη Γόρτυν και τη Λεβένα.
Αυτό που κάνει αυτόν τον δρόμο τόσο εξαιρετικό είναι η προηγμένη κατασκευή του. Διαθέτει πλευρικές αποχετεύσεις για τη διαχείριση της απορροής νερού, οι οποίες βοήθησαν στη διατήρηση του δρόμου για χιλιετίες. Το στρώμα του δρόμου αποτελείται από ένα πεζοδρόμιο πάχους 20 εκατοστών από αμμόλιθο, στενά τοποθετημένο και δεμένο με ανθεκτικό κονίαμα από πήλινο-γύψο.
Πάνω από αυτά τα θεμέλια, τοποθετήθηκε ένα στρώμα από βασαλτικές πέτρες για να προσφέρει μια λεία, σκληροφόρα επιφάνεια. Η συμπερίληψη ξεχωριστών ώμων, που ήταν ασυνήθιστοι για την εποχή, δείχνει μια εξελιγμένη κατανόηση του σχεδιασμού δρόμων, εξασφαλίζοντας ασφαλή και αποτελεσματική μετακίνηση!
Στέλιος Μωραΐτης
Πρόεδρος και εκ νέου υπ. Πρόεδρος ΕΒΕ Ξάνθης
Με αίσθημα ευθύνης και βαθιά αφοσίωση στην πρόοδο του Επιμελητηρίου μας, είμαι και πάλι υποψήφιος για την προεδρία, ώστε να συνεχίσουμε την πορεία ανάπτυξης που όλοι μαζί έχουμε χαράξει τα τελευταία χρόνια. Η εμπιστοσύνη σας και η συνεργασία μας υπήρξαν το κλειδί για όσα πετύχαμε, και τώρα είναι η στιγμή να πάμε ακόμη πιο μακριά.
Η δουλειά μας δεν σταματά εδώ. Οι προκλήσεις της νέας εποχής απαιτούν τολμηρές αποφάσεις και άμεση προσαρμογή σε νέες συνθήκες. Ωστόσο, η δύναμη του Επιμελητηρίου μας βρίσκεται στην ενότητα και στη συνεργασία. Μαζί, μπορούμε να δημιουργήσουμε ακόμη περισσότερες ευκαιρίες, να ενισχύσουμε τις τοπικές επιχειρήσεις και να προχωρήσουμε μπροστά, ξεπερνώντας κάθε εμπόδιο που μπορεί να παρουσιαστεί.
