Κύριε Πρωθυπουργέ,
Με το άρθρο 10 του ν. 3220/2004 θεσπίστηκε η χορήγηση στεγαστικού επιδόματος στους φοιτητές και στην παρ. 2 ορίστηκε ως εισοδηματικό κριτήριο ετήσιο οικογενειακό εισόδημα το ποσό των 30.000 € προσαυξανόμενο κατά 3.000€ για κάθε τέκνο πέραν του ενός. Δηλαδή ως ετήσιο οικογενειακό εισόδημα θεωρείται το συνολικό ετήσιο φορολογούμενο πραγματικό ή τεκμαρτό εισόδημα.
Ο νόμος θεσπίστηκε το 2004, πέρασαν 20 χρόνια και το εισοδηματικό κριτήριο παραμένει το ίδιο.
Τον Σεπτέμβρη του 2022 αυξήσατε το φοιτητικό στεγαστικό επίδομα στα 1500€ και στα 2000€ για τους φοιτητές που συγκατοικούν. Επίσης, ανεβάσατε το εισοδηματικό κριτήριο στα 40.000€ αλλά μόνον για φοιτητές που φοιτούν στο ΔΠΘ, στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας ( άρθρο 60 ν. 4940/2022), με το σκεπτικό να δοθεί κίνητρο στους υποψήφιους φοιτητές να επιλέγουν τα πανεπιστήμια των ακριτικών περιοχών.
Αναρωτιέμαι λοιπόν, οι κάτοικοι αυτών των περιοχών που σπουδάζουν τα παιδιά τους σε πόλεις π.χ. Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Ιωάννινα κλπ με το ίδιο οικογενειακό εισόδημα, δεν έχουν ανάγκη αυτής της παροχής; Όταν μάλιστα το ύψος των ενοικίων σε αυτές τις πόλεις είναι τουλάχιστον διπλάσιο από αυτό των ακριτικών περιοχών;
Αναφορικά με το εισοδηματικό κριτήριο, προβλέπεται στην παρ. γ) ότι «Το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα του προηγούμενου έτους να μην υπερβαίνει τα 30.000 ευρώ προσαυξανόμενο κατά 3.000 € για κάθε προστατευόμενο παιδί πέραν του ενός. Ως ετήσιο οικογενειακό εισόδημα θεωρείται το συνολικό ετήσιο φορολογούμενο πραγματικό ή τεκμαρτό, καθώς και το απαλλασσόμενο ή φορολογούμενο με ειδικό τρόπο εισόδημα του φορολογούμενου, της συζύγου του και των ανήλικων τέκνων του, από κάθε πηγή».
Δηλ. για οικογένεια με δύο παιδιά, το όριο στο εισόδημα είναι 33.000€, για τρία παιδιά είναι 36.000€ κλπ. (Σημ. αντίστοιχα 43.000 και 46.000 για την περίπτωση των φοιτητών που σπουδάζουν στο Πανεπιστήμιο του ΔΠΘ, του Αιγαίου και της Δυτικής Μακεδονίας).
Με την υποχρέωση υποβολής φορολογικής δήλωσης από το πρώτο ευρώ, φοιτητής που εργάζεται έστω για μία μέρα εντός του φορολογικού έτους και λαμβάνει 30€ ημερομίσθιο, είναι υποχρεωμένος να υποβάλλει φορολογική δήλωση. Ωστόσο, ο τεκμαρτός τρόπος υπολογισμού εισοδήματος τού αποδίδει εισόδημα 3.000€ !!! Έτσι για παράδειγμα, για μια τρίτεκνη οικογένεια με 2 φοιτητές που εργάζονται περιστασιακά την περίοδο των διακοπών, το τεκμαρτό οικογενειακό εισόδημα αυξάνεται κατά 6.000€! Με μισθό 1000 ευρώ / μήνα δεν είναι δύσκολο για ζευγάρι γονέων να συγκεντρώσει ετήσιο εισόδημα 30.000€ και αν προσθέσουμε 6.000€ τεκμαρτό εισόδημα των δύο τέκνων τους που σπουδάζουν στην Αθήνα, προκύπτει συνολικό εισόδημα 36.000€. Με το ανωτέρω εισόδημα, οι Αθηναίοι γονείς που σπουδάζουν τα παιδιά τους στην Ξάνθη, λαμβάνουν το επίδομα. Οι γονείς της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης που σπουδάζουν τα παιδιά τους στην Αθήνα, δεν το λαμβάνουν!!!
Ο ίδιος νόμος αναφέρει ότι μπορεί να λάβει το επίδομα το ίδιο το παιδί αν δεν είναι προστατευόμενο μέλος. Όμως, ο νόμος για τα εξαρτώμενα μέλη (Νόμος 4172/2013, Άρθρο 11) αναφέρει ότι
«2. Τα φυσικά πρόσωπα που αναφέρονται στις περιπτώσεις β΄, δ΄ και ε΄ της παραγράφου 1 δεν θεωρούνται εξαρτώμενα μέλη, εάν το ετήσιο εισόδημά τους υπερβαίνει το ποσό των τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ και εφόσον συνοικούν με τον φορολογούμενο».
Συμπέρασμα: Ένα ημερομίσθιο του φοιτητή μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια του φοιτητικού επιδόματος, λόγω τεκμαρτού εισοδήματος. Άρα, πρέπει ο φοιτητής να εργάζεται με πλήρη απασχόληση ώστε να συγκεντρώνει πραγματικό εισόδημα άνω των 3.000 €. Κι αν συμβαίνει αυτό, οι γονείς του δεν δικαιούνται να τον δηλώνουν ως προστατευόμενο μέλος, ενώ κατ’ ουσίαν τον συντηρούν οικονομικά.
Η κακονομία και η ανισότητα απέναντι στους νόμους είναι αυτό που ζούμε χρόνια τώρα!
Στην ομιλία σας στην Εθνική Συνδιάσκεψη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ αναφερθήκατε σε επιπλέον αύξηση του εν λόγω επιδόματος στα 2500€. Στην ίδια κατηγορία πολιτών προφανώς απευθύνεστε! Με τα ίδια εισοδηματικά κριτήρια και για τις ίδιες περιοχές. Οι ίδιοι πολίτες θα το λάβουν!
Σας παρακαλώ να λάβετε υπόψη σας τις παρατηρήσεις μου, καθώς οι κοινωνικές παροχές αποτελούν συνταγματικό δικαίωμα όλων των πολιτών και όχι αντικείμενο δημιουργίας κοινωνικών ανισοτήτων.
Με εκτίμηση
Ιρφάν Χατζηγκενέ
Αντιπεριφερειάρχης Μεταφορών,
Επικοινωνιών και Καλών Πρακτικών για την
Εξυπηρέτηση των Πολιτών