Πέμπτη, 2 Μαΐου

 


Πλησιάζουν Χριστούγεννα! Για κάποιους ανθρώπους είναι μια γιορτή, μια ευχαρίστηση, μια χαρούμενη ανάμνηση της παιδικής τους ηλικίας, μια ευτυχισμένη ατμόσφαιρα αυτή των Χριστουγέννων.
Υπάρχει και η άλλη πλευρά όμως.
Για κάποιους άλλους ανθρώπους είναι μια λύπη, μια ανάμνηση δυσάρεστη του παρελθόντος, μια απώλεια από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, μια μοναξιά του εαυτού τους.
Ξέρετε… μάλλον όντως ξέρετε, ότι υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι εκεί έξω που δεν είχαν τα πλεονεκτήματα και την τύχη κάποιον άλλων ανθρώπων, άνθρωποι που ζούνε μόνοι, χωρίς κανέναν άνθρωπο στη ζωή τους, άστεγοι / άνθρωποι φτωχοί, που δεν θα απολαύσουν την ζεστασιά, και το τραπέζι αυτών των ημερών, και φυσικά των κάθε ημερών, ή άνθρωποι που ζουν σε μια οικογένεια μέσα που κατάφεραν και έφτιαξαν, αλλά η ανάμνησή τους για τους ανθρώπους που χάσανε τους επισκέπτεται περισσότερο αυτές τις μέρες.
Οι άνθρωποι είμαστε τόσο << ΜΑΓΕΥΤΙΚΑ ΕΥΜΕΤΑΒΛΗΤΟΙ>>.
Σε βαθμό που η αδιαφορία που νιώθουμε για τον άλλον – και το υπερβολικό ενδιαφέρον που μπορούμε να νιώσουμε παράλληλα… ανάλογα… με τα δυσάρεστα που θα μας χτυπήσουν την πόρτα.
Είναι τόσο κοντινά αυτά τα συναισθήματα και αυτά τα όρια της χαράς με την λύπη.
Ο άνθρωπος όταν γίνεται αδύναμος για διάφορους δυσάρεστους λόγους, αυτομάτως γίνεται και καλός!!
Αρχίζει και νιώθει τον άλλον άνθρωπο, συμπάσχει μαζί του, αλλάζει τα λόγια του και την στάση του.
Πολλές φορές η ευμάρεια είναι η ΝΤΡΟΠΗ της συνείδησης, επειδή ίσως δημιουργεί ανθρώπους χωρίς πολλές ευαισθησίες, χωρίς συναισθήματα, και έτσι δεν νοιάζεσαι και δεν νιώθεις έναν αδύναμο άνθρωπο, και ίσως και δεν παρατηρείς και πολλά που συμβαίνουν γύρω σου, που άλλοι άνθρωποι με διαφορετικές ευαισθησίες, και άλλο εσωτερικό κόσμο θα παρατηρούσαν, θα ένιωθαν και θα κατανοούσαν με σεβασμό.
Ίσως τα λόγια μου ακούγονται σε πολλούς και σε πολλές ρομαντικές αισθηματολογίες, ή τραγικά… για όλους αυτούς που δεν έχουν βιώσει δύσκολα, ή δεν έχουν βιώσει μια αναπάντεχη και τυραννική τροπή στη ζωή τους.
Τους κατανοώ, εν μέρη όμως!
Είναι σαν να εξηγείς σε έναν εκ γενετής τυφλό άνθρωπο πως είναι ο ήλιος! Το φεγγάρι! Η θάλασσα! Το ηλιοβασίλεμα!
Εξάλλου εάν μπορέσουν να τα “δουν όλα αυτά” και να νιώσουν τον άλλον άνθρωπο, ενώ βλέπουν, τότε θα αποκτήσουν ένα πολύ πολύ σημαντικό πράγμα!! Θα γίνουν οι πιο όμορφοι άνθρωποι.

Share.
Exit mobile version