Γράφει ο Αντγος ε.α.
Νικόλαος Φωτιάδης
Επίτιμος Υδκτής Δ΄ΣΣ
Ο καπετάν Άγρας (Τέλλος, Σαραντέλος ή Σαράντος Αγαπηνός) ήταν Μακεδονομάχος, από τις ηρωικότερες φυσιογνωμίες του Μακεδονικού Αγώνα.
Καταγόταν από την Μεσσηνία, αλλά γεννήθηκε στο Ναύπλιο στις 17 Φεβρουαρίου 1880. Αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του, εισήλθε στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων.
Το 1901 τελείωσε τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και αμέσως κατατάχθηκε εθελοντής στα στρατιωτικά σώματα που αγωνίζονταν στη Μακεδονία εναντίον των Βουλγάρων κομιτατζήδων.
Ο καπετάν Άγρας, θερμός υποστηρικτής της ιδέας ότι η Ελληνική ψυχή της Μακεδονίας θα αφυπνιζόταν μόνο με τη ένοπλο δράση, πολέμησε κυρίως στην περιοχή Βερμίου, έχοντας πρότυπο τον Παύλο Μελλά. Το 1906 έγινε αρχηγός του στρατιωτικού τμήματος της παραπάνω περιοχής.
Σημαντική υπήρξε η συμβολή του νεαρού Ανθυπολοχαγού στις σκληρές μάχες για την εκκαθάριση της λίμνης των Γιαννιτσών, η οποία λόγω της φυσικής θέσης της και των Βουλγαρικών οχυρώσεων είχε καταστεί οχυρό απροσπέλαστο. Στις μάχες αυτές ο Άγρας τραυματίσθηκε, ενώ παράλληλα προσβλήθηκε από ελονοσία. Τότε το κέντρο του Αγώνα (Αθήνα) διέταξε την αντικατάσταση του από τον Αξιωματικό Δουμπιώτη.
Πριν αναχωρήσει ο καπετάν Άγρας θέλησε να συναντηθεί με τους αρχηγούς των Βουλγαρικών τμημάτων της περιοχής, Κασάψεφ και Ζλάταν, με σκοπό να τους εξαγοράσει ή να τους πείσει να στραφούν κατά των Τούρκων. Παρά την αντίδραση των Ναουσαίων προκρίτων, δέχτηκε να συναντηθεί με τους Βουλγάρους σε ουδέτερο έδαφος, συνοδευόμενος μόνο από έναν σύντροφο του.
Οι Βούλγαροι, παρά τις διαβεβαιώσεις τους, συνέλαβαν αμέσως τους δυο μαχητές και αφού επί μια εβδομάδα τους περιέφεραν στα χωριά της περιοχής, τους απαγχόνισαν στους κλάδους μιας καρυδιάς που βρισκόταν κοντά στο χωριό Τέχοβο (7 Ιουνίου 1907).
Ο θάνατος του Ανθυπολοχαγού Τέλλου Αγαπηνού κατόπιν της δόλιας ενέργειας των Βουλγάρων κομιτατζήδων, όχι μόνο δεν τρομοκράτησε το Ελληνικό στοιχείο αλλά αντίθετα προκάλεσε την αγανάκτηση και τροφοδότησε με μεγαλύτερη πίστη τον Μακεδονικό Ελληνισμό για την συνέχιση του αγώνα.
Ο κλάδος της καρυδιάς απ’ όπου κρεμάστηκαν οι δυο Μακεδονομάχοι φυλάσσεται ως ιερό κειμήλιο στις αίθουσες της Φιλοπτώχου Αδελφότητας Εδέσσης.
Το χωριό Τέχοβο, σε ανάμνηση του τραγικού θανάτου των δυο παλικαριών, μετονομάστηκε αργότερα σε Καρυδιά, ενώ το χωριό Βλάντοβο, όπου τάφηκε ο καπετάν Άγρας, μετονομάστηκε σε Άγρας.
ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ
Α. Γ. Μόδη, «Ο Μακεδονικός Αγών» Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών 1967
Β. Εγκυκλοπαίδεια ΜΠΡΙΤΑΝΙΚΑ
Γ. Εθνικές Επάλξεις Μάρτιος-Απρίλιος 2004